امیر علیشیر نوایی( 906- 843 هـ ق) از جمله وزرا، دانشمندان و ادبای با اعتبار قرن نهم هجری قمری است و از وزرای با اعتبار سلطان حسین بایقرا به شمار می‌آمد. از وی افزون بر 20 دیوان، منظومه و تذکره به جا مانده است که یکی از مهمترین آنها مجالس دیوان وی است. با وجود نسخه‌های خوشنویسی شده از دیوان امیر علیشیر نوایی، تنها نسخه‌های معدودی از آن در زمان شاه طهماسب صفوی و در ادامه در سال‌های حکومت صفویان، خوشنویسی و نگارگری شده است. محققین بسیار از جمله بازیل گری, استوارت کری ولش, فرانسیس ریشار, کریم زاده تبریزی به توصیف مجالس دیوان امیر علیشیر نوایی در کتابخانه ملی پاریس پرداخته اند. اما تا کنون تمامی شش مجلس این دیوان به طور کامل معرفی، بررسی و تحلیل نشده است. در این پژوهش پس از معرفی این نسخه، دو نقاشی « نشستن بهرام گور در گنبد سیاه » و « کشتن اسکندر مرغ را به دریا » ازمجالس آن مورد بررسی قرار گرفته و تلاش خواهد شد تا با مقایسه این دو تصویر با دو نمونه مشابه دیگر از لحاظ موضوعی، یکی از خمسه نظامی موجود در موزه متروپولیتن،نیویورک، و دیگری، نگاره تک برگی از سدّ اسکندر علی شیر نوایی در موزه بریتانیا ویژگی‌های بصری این دو تصویر که سابق بر این کمتر به آن پرداخته شده است بررسی شده وانتساب آنها مشخص گردد.