Criticism of art in Tīmūrīd and Safavīd historical texts

Rahimi Pordanjani, Hanif

doi:10.22034/12.48.51

[Home ] [Archive]

[ فارسی ]

Main Menu

Home

About ARIA

Journal Information

Articles archive

For Authors

For Reviewers

Registration

Contact us

Site Facilities

Reviewers

Search in website

Receive site information

ISSN: 2251-8630
e-ISSN: 2251-9971

Volume 12, Issue 48 (11-2023)

کیمیای هنر 2023, 12(48): 51-64

Back to browse issues page

Criticism of art in Tīmūrīd and Safavīd historical texts

Hanif Rahimi Pordanjani ^*

Yazd University

Abstract: (1018 Views)

By studying and examining general, dynastic, and sultanic chronicles in the Timurid and Safavid periods, we see an increasing attention to art and artist in them. This attention includes a range from scattered references in some historical texts of the Tīmūrīd period to dedicating an extensive section to the class of artists in the texts of the late Safavīd period. Each historian, depending on his period and approach, has dealt with art and artists during political discussions and events, and has described and judged them. The current research was aimed at analyzing the historical texts of Persian art, and sought to answer the question, how historians criticized, and judged art and artists? The research method is descriptive-analytical, with a focus on content analysis and the method of collecting information is library based. The findings of the research show that historians have used different methods such as enumerating moral and behavioral characteristics, proximity to the royal family, technical characteristics of the works, comparison with each other, the material value of the works and the opinion of the audience. The result of the research shows that these criteria can be identified in the form of four trajectories or branches of historiography by focusing on each of the four main components of art criticism, i.e. artist, work, society and audience. These trajectories include the historiography branch of Hāfez Abro and Samarqandī, who paid attention to the artist in the light of politics; Khāndmīr, Romelū and Wāle Esfahānī branch focusing on the artist, Bābor and Doghalāt branch or the Indo-Mongolian branch focusing on the work of art and Būdaq Monshī and Eskandarbeik branch focusing on the society and the audience.

Keywords: artist criticism, art contextual criticism, sociological criticism of art, artwork criticism, audience criticism, historical texts of the Tīmūrīd period, historical texts of the Safavīd period.

Full-Text [PDF 510 kb] (534 Downloads)

Type of Study: Research | Subject: Special
Received: 2023/04/23 | Accepted: 2023/08/14

References

1. آبرو، حافظ (1380). زبدهالتواریخ. تصحیح سیدکمال حاج سید جوادی (جلد 4)، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

2. آژند، یعقوب (1388). بنیاد نقد هنر در سدۀ نهم هجری. پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر، زمستان، (15)، 116-96.

3. بابر، ظهیرالدین محمد (بی‌تا). بابرنامه یا توزک بابری. چاپ سنگی متعلق به دانشگاه تهران.

4. بلخاری، حسن (1386). اصول و مبانی نقد و پژوهش هنری: معنا و مفهوم نقد در آثار قدما (اسلامی-ایرانی). پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر، مهر و آبان، (5)، 19-6.

5. ترکمان، اسکندر بیک (1350). تاریخ عالم آرای عباسی. به کوشش ایرج افشار (چاپ دوم). تهران: امیرکبیر و کتابفروشی تأیید اصفهان.

6. خواندمیر، غیاث‌الدین (1372). مآثرالملوک به ضمیمۀ خاتمه خلاصه الاخبار و قانون همایونی. تصحیح میرهاشم محدث، تهران: مؤسسۀ خدمات فرهنگی رسا.

7. خواندمیر، غیاث‌الدین (1380). تاریخ حبیب‌السّیر فی اخبار افراد بشر (جلد 4). زیر نظر محمد دبیر سیاقی، تهران: کتابفروشی خیام.

8. درخشانی، حبیب (1386). راه و رسم پیشینیان در نقد. پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر، مهر و آبان، (5)، 31-20.

9. دوغلات، محمد میرزا حیدر (1383). تاریخ رشیدی. تصحیح عباسقلی غفاری‌فرد، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.

10. روملو، حسن بیک (1357). احسن التواریخ. تصحیح عبدالحسین نوائی، تهران: انتشارات بابک.

11. سراج شیرازی، یعقوب بن حسن (1376). تحفهالمحبّین. به کوشش محمدتقی دانش‌پژوه، کرامت رعناحسینی و ایرج افشار، تهران: نقطه و میراث مکتوب.

12. سمرقندی، دولتشاه بن علاءالدوله (1382). تذکرهالشعراء. تصحیح ادوارد براون، تهران: اساطیر.

13. سمرقندی، کمال‌الدین عبدالرزّاق (1383). مطلع سعدین و مجمع بحرین. به اهتمام عبدالحسین نوائی (جلد 2، دفتر اول)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

14. شکراللهی طالقانی، احسان اللّه (1388). ادبیات نقد در گلستان هنر. پیام بهارستان، تابستان، (4)، 334-329.

15. قزوینی، بوداق منشی (1388). بخش احوال خطاطان و نقاشان از کتاب جواهر الأخبار (محفوظ در کتابخانۀ آکادمی علوم سن‌پترزبورگ به خط مؤلف). به کوشش کفایت کوشا. نامۀ بهارستان، پاییز، (15)، 107-120.

16. قطب، سید (بی‌تا). النقد الادبی، اصول و مناهجه. چاپ بیروت، تحت شمارۀ 109077 در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی موجود است.

17. کاووسی، ولی الله (1389). تیغ و تنبور: هنر دورۀ تیموریان به روایت متون. تهران: مؤسسۀ تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری (متن).

18. مایل هروی، نجیب (1372).کتاب‌آرایی در تمدن اسلامی. مشهد: آستان قدس رضوی.

19. موران، برنا (1388). نظریه‌های ادبیات و نقد، ترجمۀ ناصر داوران. تهران: مؤسسۀ انتشارات نگاه.

20. واله اصفهانی، محمّد یوسف (1372). خلد برین (ایران در روزگار صفویان). به کوشش هاشم محدث، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.

21. Abrams, M. H. (1953). The Mirror and the Lamp: Romantic Theory and the Critical Tradition. London; Oxford; New York: Oxford University Press.

22. Thackston, McIntosh Wheeler (2001). Album Prefaces and Other Documents on the History of Calligraphers and Painters. Leiden; Boston; Koln: Brill. [DOI:10.1163/9789004492301]

Send email to the article author

Add your comments about this article

‎ 10.22034/12.48.51

Mendeley

Zotero

RefWorks

Rahimi Pordanjani H. Criticism of art in Tīmūrīd and Safavīd historical texts. کیمیای هنر 2023; 12 (48) :51-64
URL: http://kimiahonar.ir/article-1-2196-en.html

Rights and permissions
	This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

Volume 12, Issue 48 (11-2023)

Back to browse issues page

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4710