|
۱. اسکفلر، اسرائیل. (۱۳۶۶)، چهار پراگماتیست، محسن حکیمی، تهران: پنگوئن. ۲. انصاری، مریم. و {دیگران}. (۱۳۹۳)، «تحلیلی بر نظریه تجربه زیبایی‌شناسی جان دیویی»، پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، س۱۱، دوره دوم، ش۱۴، ص ۵۱-۶۲. ۳. انصاری، مهناز، و نادر شایگان‌فر. (۱۳۹۹)، «تبیین تکثر فرم‌های هنری معاصر بر مبنای تجربه زیباشناختی ظهور دیویی»، جستارهای فلسفی، ش۳۷، ص۲۵-۵۰. ۴. اوزمن، هوارد ا. و سمئول ام کراور. (۱۳۸۷)، مبانی فلسفی تعلیم‌وتربیت، ترجمه گروه علوم تربیتی، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی. ۵. اوضاعی، نسرین، محمود مهرمحمدی و میثم غلامپور. (۱۴۰۰)، «تبیین تربیت هنری از دیدگاه دیویی و بررسی انتقادی آن از منظر آراء اندیشمندان»، مطالعات برنامه درسی ایران س۱۶، شماره ۶۰، ص۷-۳۶. ۶. ایمانی، محسن، و {دیگران}. (۱۳۹۶)، «تبیین و تحلیل تربیت اخلاقی از منظر زیبایی‌شناختی با تأکید بر آرای متفکران عمل‌گرایی»، اندیشه‌های نوین تربیتی، دوره سیزدهم، ش۳، ص۳۷-۵۸. ۷. بوآل، آگوستو. (۱۳۷۸)، بازی‌هایی برای بازیگران و نابازیگران، حمیدرضا گرشاسبی، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی حوزه هنری. ۸. بوآل، آگوستو. (۱۳۸۶)، رنگین‌کمان آرزو: تکنیک‌های تئاتری و درمانی، بهار صیرفی، تهران: نمایش. ۹. بوآل، آگوستو. (۱۳۹۳)، تئاتر مردم ستمدیده، جواد ذولفقاری و مریم قاسمی، تهران: مؤسسه نوروز هنر. ۱۰. بوآل، آگوستو. (۱۳۹۸)، زیبایی‌شناسی سرکوب‌شدگان، نریمان افشاری، تهران: نشر اختران. ۱۱. پرندرگست، مونیکا، و جولیانا ساکستن. (۱۳۹۴)، تئاتر کاربردی: موردپژوهی‌های بین‌المللی و چالش‌های عملی، علی ظفرقهرمانی‌نژاد، تهران: نمایش. ۱۲. پرویزی، اکبر، سیدصادق زمانی، و مرزبان ادیب‌منش. (۱۴۰۰)، «تبیین ابعاد و مؤلفه‌های هنر و زیبایی‌شناسی و تحلیل آن بر اساس آثار و آرای جان دیویی»، مطالعات برنامه درسی ایران، س۱۶، ش۶۰، ص۹۹-۱۲۶. ۱۳. پورحسینی، محمد، سیدمهدی سجادی، و محسن ایمانی. (۱۳۹۳)، «تبیین دلالت‌های دیدگاه جان دیویی در خصوص هنر و زیبایی‌شناسی برای فرایند تدریس و یادگیری»، پژوهش در یادگیری آموزشگاهی، س۲، ش۶، ص۷۱-۸۶. ۱۴. حسن‌نیا، میلاد، نادر شایگان‌فر، و رحمت امینی. (۱۳۹۹)، «تبیین جایگاه و نقش تئاتر خیابانی در رشد اجتماعی با تکیه بر تاملات زیبایی‌شناسانه و تربیتی جان دیویی»، تئاتر، ش۸۳، ص۵۱-۷۰. ۱۵. حسین‌زاده، مصطفی، و محمدرضا شریف‌زاده. (۱۳۹۷)، «بدن آگاهی و نسبت آن با معماری بر اساس فلسفه زیبایی جان دیویی»، شناخت، ش۸۰، ص۸۳-۱۰۴ ۱۶. حسین‌زاده، مصطفی، و محمدرضا شریف‌زاده. (۱۳۹۸)، «شناخت و تبیین الگوی زیبایی‌شناسی همگانی (طبیعت-محیط) بر اساس آرای جان دیویی و نسبت آن با زیبایی‌شناسی محیطی معاصر»، شناخت، ش۷۸، ص۵۱-۷۴. ۱۷. خانیکی، هادی، و لیدا کاووسی. (۱۳۹۱)، «تئاتر برای توسعه به‌مثابه رسانه: فرایند شکل‌گیری و ویژگی‌های ارتباطی»، علوم اجتماعی، ش۵۹، ص۱۳۳-۱۶۴. ۱۸. دیویی، جان. (۱۳۲۷)، مدرسه و اجتماع، مشفق همدانی، تهران: بنگاه مطبوعاتی صفی‌علیشاه. ۱۹. دیویی، جان. (۱۳۲۸)، آموزشگاه‌های فردا، امیرحسین آریان‌پور. تهران: بنگاه مطبوعاتی صفی‌علیشاه. ۲۰. دیویی، جان. (۱۳۳۳)، مدرسه و شاگرد، مشفق همدانی، تهران: شرکت سهامی چاپ کیهان. ۲۱. دیویی، جان. (۱۳۴۱)، مقدمه بر فلسفه آموزش‌وپرورش: دموکراسی و آموزش‌وپرورش، امیرحسین آریان‌پور، تبریز: شفق. ۲۲. دیویی، جان. (۱۳۷۰)، اصول اخلاقی در تعلیم‌وتربیت، سیدمهدی سجادی، تهران: چاپ کامران. ۲۳. دیویی، جان. (۱۳۹۱)، هنر به منزله تجربه، مسعود علیا، تهران: ققنوس. ۲۴. سرمدی، محمدرضا، و {دیگران}. (۱۳۹۷)، «استلزامات تربیتی مؤلفه‌های زیبایی‌شناسی جان دیویی در نظام آموزش از دور ایران»، مطالعات روان‌شناسی تربیتی، س۱۴، ش۳۲، ص۱۳۵-۱۸۴. ۲۵. شوسترمن، ریچارد. (۱۳۸۹)، «پراگماتیسم: دیویی»، در دانشنامه زیبایی‌شناسی، گروه مترجمان منوچهر صانعی دره‌بیدی ... {و دیگران}. ص۷۵-۸۱، تهران: مؤسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری «متن». ۲۶. ظفرقهرمانی‌نژاد، علی. (۱۳۹۰)، «تئاتر شورایی برای آموزشگری»، در هویت در تئاتر: مجموعه مقالات سی‌امین شنواره تئاتر بین‌المللی فجر، به کوشش مهدی نصیری. ۱۱۱-۱۲۰، تهران: نمایش. ۲۷. ظفرقهرمانی‌نژاد، علی. (۱۳۹۶)، تئاتر شورایی: تمرین گفت‌وگوی انتقادی و تعهد اجتماعی، تهران: نمایش. ۲۸. کردلو، محسن، و {دیگران}. (۱۳۹۸)، «تبیین زیبایی‌شناسی از دیدگاه جان دیویی و استلزام‌های تربیتی آن»، فلسفه تربیت، ش۶، ص۳۵-۵۶. ۲۹. لزگی، سیدحبیب‌الله، امیر نجفی، و طاهره سلیمانی انگیلی. (۱۳۹۲)، «واکاوی اهداف مشارکت شهروندی در تکنیک‌های تئاتر فروم»، مدیریت شهری و روستایی، ش۳۳، ص۱۷۷-۱۸۴. ۳۰. نیکولسن، هلن. (۱۳۸۹)، درام کاربردی: موهبت تئاتر، علی ظفرقهرمانی‌نژاد و {دیگران}، تهران: افراز. ۳۱. هاشمیان، محمدحسین، و {دیگران}. (۱۳۹۷)، «بررسی تطبیقی اندیشه‌های زیبایی‌شناختی علامه محمدتقی جعفری و جان دیویی و استنتاج دلالت‌های آن در تعلیم‌وتربیت»، پژوهش در مسائل تعلیم‌وتربیت اسلامی، سال ۲۶، ش۳۹، ص۵-۳۴. 32. Dewey, John. (1958), Art as Experience, New York, Capricon Books, G. P. Putnam"s. 33. Kushner, Tony. (2001), "How do you make social change?", Theater. [ DOI:10.1215/01610775-31-3-62] 34. https://read.dukeupress.edu/theater/article-abstract/31/3/62/23984/How-Do-You-Make-Social-Change (دسترسی در 1399/8/9) [ DOI:10.1215/01610775-31-3-62] 35. Lather, Patty. (1991), Getting Smart: Feminist Research and Pedagogy with/in the Postmodern, London: Routledge. [ DOI:10.4324/9780203451311] |
