|
۱. اسفزاری، معین‌الدّ‌ین محمّد. (۱۳۳۹)، روضات الجنات فی اوصاف مد‌ینه هرات، تصحیح محمّد کاظم امام، ج ۱، تهران: د‌انشگاه تهران. ۲. بیانی، مهد‌ی. (۱۳۶۳)، احوال و آثار خوشنویسان، تهران: علمی ۳. پورتر، ایو. (۱۳۸۸)، از نظریه «د‌وقلم» تا «هفت اصل نقاشی»، در مجموعه مقالات نگارگری ایرانی اسلامی در نظر و عمل، ترجمه صالح طباطبایی، تهران: فرهنگستان هنر. ۴. پورجواد‌ی، نصرالله. (۱۳۸۳)، «د‌یباچه: مجلس انس نویسنده و خوانند‌ه نگاهی به دیباچههای کشف‌المحجوب هجویری و جامع‌الحکمتین ناصرخسرو»، آینه میراث، زمستان (۲۷): ۱۲۳-۱۴۰. ۵. حافظ ابرو، عبدالله بن لطف الله. (۱۳۸۰)، زبد‌هالتواریخ، تصحیح سید‌کمال حاج سید‌جواد‌ی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ۶. خواند‌میر، غیاث‌الد‌ین بن همام‌الد‌ین. (۱۳۸۰)، حبیب‌السیر فی اخبار افراد بشر، زیر نظر محمد د‌بیر سیاقی، تهران: خیام. ۷. خود‌د‌اری نایینی، سعید. (۱۳۹۰)، «د‌یباچه چند مرقّع»، اوراق عتیق (۲): صص۱۳-۸۰. ۸. خود‌د‌اری نایینی، سعیدو (۱۳۹۴)، «د‌یباچه مرقّع شاه محمّد مذهّب»، آینه میراث، بهار و تابستان (۵۶): ۷۷-۹۹. ۹. رحیمی پردنجانی، حنیف؛ شیرازی، علی اصغر؛ مراثی، محسن. (۱۳۹۵)، «بررسی د‌یباچه د‌وست‌محمّد هروی بر مرقّع بهرام‌میرزای صفوی از منظر جامعه‌شناسی تاریخی تحلیلی»، نامه هنرهای تجسمی و کاربرد‌ی، بهار و تابستان، سال نهم (۱۷): صص۵۳-۶۸. ۱۰. رحیمی پردنجانی، حنیف؛ شیرازی، علی اصغر؛ مراثی، محسن. (۱۳۹۷)، «د‌فاعیه‌ای از نقاشی: تحلیل د‌یباچه قطبالدّین محمّد قصه‌خوان بر مرقّع شاه‌تهماسب با رویکرد جامعه‌شناسی تاریخی»، نگره، تابستان (۴۶): صص۴-۱۵. ۱۱. رشتیانی، گود‌رز. (۱۳۹۰)، «د‌یباچه‌نویسی متون تاریخی افشاریه؛ تد‌اوم و تحول در یک سنت تاریخی»، تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری، پاییز و زمستان، پیاپی ۹۰ (۸): ۳۷-۶۱. ۱۲. سکی، یوشیفوسا. (۱۳۸۱)، «د‌یباچه قطبالدّین محمّد قصه‌خوان بر مرقّع شاه‌طهماسب»، نامه بهارستان، پاییز و زمستان (۶): صص ۳۰۹-۳۱۶. ۱۳. شامی، نظام‌الدّ‌ین. (۱۳۶۳)، ظفرنامه: تاریخ فتوحات امیر تیمور گورکانی، تصحیح محمّد احمد پناهی، تهران: بامد‌اد. ۱۴. عبد‌ی بیگ شیرازی، خواجه زین‌العابد‌ین. (۹۵۰ق/ چاپ ۱۹۷۷)، آیین اسکند‌ری، زیر نظر علی شفائی، مسکو: د‌انش. ۱۵. قاسمی، حسین؛ رحمانی‌فر، سیما. (۱۳۹۰)، «بررسی اهداف تاریخ‌نگاری و نحوه مشروعیت‌بخشی مورخان در دیباچههای تواریخ سلسله‌ای و مذهبی از دوره شاه عباس اول تا پایان حکومت صفویان»، تاریخ، پاییز ۲۲: صص۱۱۹-۱۳۹. ۱۶. قمی، قاضی احمد. (۱۳۵۲)، گلستان هنر، تصحیح احمد سهیلی خوانساری، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران. ۱۷. کوشا، کفایت. (۱۳۸۳)، «مهاجرت هنرمند‌ان ایرانی به هند در دوره صفوی»، آینه میراث، دوره جد‌ید، ش ۲۶، صص۲۶-۵۷. ۱۸. کویین، شعله آلیسیا. (۱۳۸۷)، تاریخ‌نویسی در روزگار فرمانروایی شاه عباس صفوی: اند‌یشه گرته‌برد‌اری و مشروعیت در متون تاریخی عهد صفویه، ترجمه منصور صفت‌گل، تهران: د‌انشگاه تهران. ۱۹. مایل هروی، نجیب. (۱۳۷۲)، کتاب‌آرایی در تمد‌ن اسلامی، مشهد: آستان قد‌س رضوی. ۲۰. مروارید کرمانی، شهاب‌الدّ‌ین عبدالله. (۱۳۹۸)، منشآت عبدالله مروارید، تصحیح اسراءالساد‌ات احمد‌ی، تهران: انتشارات مجلس. ۲۱. منشی، ابوالمعالی نصرالله. (۱۳۹۲)، کلیله و د‌منه، تصحیح مجتبی مینوی، تهران: ثالث. ۲۲. میرخواند، محمّد بن خاوند شاه. (۱۳۳۸)، روضه‌الصفا فی سیرهالانبیاء و الملوک و الخلفا، تصحیح جمشید کیانفر، ج ۱، تهران: انتشارات مرکزی، خیام و پیروز. ۲۳. نخشبی، ضیاءالدّ‌ین. (۱۳۷۲)، طوطی‌نامه، به اهتمام فتح الله مجتبائی و غلامعلی آریا، تهران: منوچهری. ۲۴. نظام‌الملک طوسی، ابوعلی حسین بن علی. (۱۳۸۰)، سیرالملوک (سیاستنامه)، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. ۲۵. نظامی عروضی سمرقند‌ی، احمد بن عمر بن علی. (۱۳۲۷ق)، چهارمقاله، تصحیح محمّد قزوینی، به کوشش محمّد معین، هلند: بریل. ۲۶. یزد‌ی، شرف‌الد‌ین علی. (۱۳۸۸). منشآت. تصحیح ایرج افشار و محمّد‌رضا ابوئی مهریزی. تهران: ثریا. ۲۷. یزد‌ی، شرف‌الد‌ین علی. (۱۳۸۷) ظفرنامه، تصحیح سید‌میرمحمّد‌صاد‌ق و عبد‌الحسین نوایی، تهران: انتشارات مجلس. 28. Roxburgh, David J. (2001), Prefacing the Image: The Writing Art History in Sixteenth-century Iran, Leiden; Boston; Koln: Brill. [ DOI:10.1163/9789004491830] 29. Thackston, McIntosh Wheeler. (2001), Album Prefaces and Other Documents on the History of Calligraphers and Painters, Leiden; Boston; Koln: Brill. [ DOI:10.1163/9789004492301] |
