پیدایش فنِّ پرسپکتیو خطی در دوره رنسانس تأثیری عمیق بر سنت تصویری غرب نهاد. حداقل تا چهار قرن پس از این دوران فضای تصویری در نقاشی غرب تحتِ سیطره منطقِ فضایی این فن باقی ماند. پیدایش این فن پیش از آنکه محصول نبوغ نقاش یا دانشمندی خاص باشد محصول دورانی تاریخی است. تنها در این دوران بود که ترکیبِ شرایطِ تاریخی موجب پیدایش این فن و پس از آن اعتبار جهان‌شمول آن شد. مسئله این مقاله «چیستی» بنیادِ مابعدالطبیعی این پیدایش است. از نظر هایدگر مابعدالطبیعه با پیش کشیدن فهمی از «هستی هستندگان» عصری را پی می‌‌ریزد. پرسش اصلی این مقاله این است که این فن (پرسپکتیو خطی) بر زمینِ کدام فهم از «هستی هستندگان» روئیده است؟ در این مقاله نخست با استفاده از تحلیل‌های بصری پانوفسکی نشان داده شده که چگونه کاربست فن پرسپکتو خطی باعث ایجاد فضایی بی‌کران، همگن و ریاضیاتی در نقاشی رنسانس شده است و سپس با تشریح فرایندِ ریاضیاتی شدن علوم و هستی‌شناسی این دوران کوشش شده است پیدایش و گسترش فن پرسپکنیو خطی بر پایه مابعدالطبیعه مدرن شرح داده شود.
Aghaie A, Piravi Vanak M. The Metaphysical Foundation of Appearance of Linear Perspective Technique in Renaissance Painting. کیمیای هنر 2017; 5 (21) :77-93 URL: http://kimiahonar.ir/article-1-900-fa.html
آقائی عبدالله، پیراوی‌ونک مرضیه. بنیاد مابعدالطبیعی پیدایش فن پرسپکتیو خطی در نقاشی رنسانس. کیمیای هنر. 1395; 5 (21) :77-93
