هدف از نگارش مقالۀ حاضر بررسی ریشه‌های اندیشۀ تصویری شاعرانه در نگاره‌سازی پل کلی؛ با تأکید بر نگرش مارتین هیدگر در خصوص تفکر تأملی به مثابۀ اندیشیدن- در- رهایی و ظهور حقیقتِ وجودیِ موجودات است. لذا به منظور راه یافتن به کنه برداشت‌های هیدگر از خصلت شاعری به عنوان ذات هنر و ارتباطش با شیوۀ آفرینش‌های هنری پل کلی؛ در این نوشتار تلاش می‌شود به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که با توجه به این که هیدگر ذات اندیشۀ‌ شاعرانه را بنا کردن حقیقتِ هستی چونان کشف حجاب می‌خواند؛ آیا به راستی می‌توان گفت؛ در بیان تصویری پل کلی حقیقتِ وجودی عناصر و اشیاء در راستای شیوۀ خاصِ نگرش او به هستی آشکار خواهد شد؟ سپس درباره یافته‌ها و نتیجۀ حاصل آمده باید گفت: با واکاوی آراء هیدگر در خصوص چگونگی رخداد حقیقت در اثر هنری و ارتباط آن با فرآوری هنری و تفکر شاعرانۀ هنرمند و مقایسۀ آن با طریق تأملات پل کلی و اعتقادش بر پدیدار شدن عناصر موجودِ نگاره در گونه ای از فرآیند شکل‌دهی به همراه وحدت هنرمند با هستی و تأمل راستین او به طبیعت در جریان خلق نگاره‌هایش؛ می‌توان گفت که از نظر هیدگر تفکر تأملی، نحوه‌ای از چگونه زیستن انسان در عالم و ارتباطش با موجودات در خصلت رها گذاشتن آن‌ها به دور از هر گونه القای اندیشۀ استیلاگرانه است؛ و پل کلی بر خلاف اکثر هنرمندان دورۀ مدرنیسم توانسته این شیوۀ نگرش را در آفرینش‌های هنری خود پیاده نماید. بدین علت است که هیدگر با دیدن آثار این هنرمند؛ نگاره‌های او را به دلیل آشکار کردن حقیقتِ وجودیِ موجودات ارج می‌نهد.