|
1. ابراهیم‌العمری، عبدالعزیز (1420ق). الحِرَف و الصناعات فی عصر الرسول. (الطبعه الثالثه)، ریاض: دار اشبیلیا. 2. ابراهیمی‌دینانی، غلامحسین (1398). رویکرد حکمت اشراق به هنر اسلامی. در جستارهایی در چیستی هنر اسلامی. به‌اهتمام هادی ربیعی، تهران: متن. 3. ابن‌الاکفانی، شمس‌الدین (1322ق). ارشادالقاصد الی اسنی المقاصد. تصحیح محمد سلیم الآمدی، بیروت: بی‌نا. 4. ابن‌بلخی (1385). فارسنامه، تصحیح و تحشیه گای لسترنج و رینلود آلن نیکلسون، تهران: اساطیر. 5. ابن‌حسین مسعودی، ابوالحسن علی (1349). التنبیه و الاشراف. ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران: بنگاه چاپ و ترجمه. 6. ابن‌حسین مسعودی، ابوالحسن علی (1382). مروج‌الذهب. ترجمه ابوالقاسم پاینده. (جلد 1)، تهران: علمی و فرهنگی. 7. ابن‌خلدون، عبدالرحمن (1971). العبر (تاریخ ابن‌خلدون). (8 الاجزاء)، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات. 8. ابن‌خلدون، عبدالرحمن (1382). مقدمه. ترجمه محمدپروین گنابادی. (جلد2)، تهران: علمی‌فرهنگی. 9. ابن‌طباطبا علوی، محمد (2005). عیارالشعر. شرح و تحقیقِ عباس عبدالساتر، (الطبعه‌الثانیه)، بیروت: دارالکتب‌العلمیه. 10. ابن قتیبه دینوری، مسلم (1996). عیون‌الاخبار. (3 مجلدان)، قاهره: دارالکتب المصریه. 11. ابن‌کثیر دمشقی، ابوالفداء (1986). البدایه و النهایه. (15 الاجزاء)، بیروت: دارالفکر. 12. ابن‌منظور، محمدبن مکرم (1414ق). لسان‌العرب. (الطبعه‌الثالثه)، (15 الاجزاء)، بیروت: دارالصادر. 13. ابن واضح یعقوبی، احمد (1356). البُلدان. ترجمه محمد ابراهیم آیتی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. 14. ابن واضح یعقوبی، احمد (1422ق). البُلدان. به‌کوشش امین ضناوی، بیروت: دارالکتب‌العلمیه [نسخه عربی]. 15. احمدی، بابک (1370). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز. 16. الاصفهانی، ابوالفرج علی (1994). الاغانی. (25 مجلد)، بیروت: داراحیاءالتراث‌العربی. 17. البهنسی، عفیف (1385). هنر اسلامی. ترجمه محمود پورآقاسی، تهران: سوره مهر. 18. السیوطی، جلال‌الدین (1997). حسن المحاضره فی اخبار المصر و القاهره. تصحیحِ خلیل منصور، (2 الاجزاء)، بیروت: دارالکتب‌العلمیه. 19. العسکری، ابوهلال (1998). کتاب‌الصناعتین. تحقیقِ علی‌البجاوی و ابوالفضل‌ابراهیم، بیروت: مکتبه‌العصریه. 20. ابودلف، مُسعربن‌مهلهل (1354). سفرنامه ابودلف در ایران. تصحیحِ ولادیمیر مینورسکی، ترجمه ابوالفضل طباطبایی، (چاپ 2)، تهران: زوار. 21. استنفورد، مایکل (1387). درآمدی بر فلسفه تاریخ. ترجمه احمد گلمحمدی، تهران: نی. 22. باستانی پاریزی، محمد ابراهیم (1353). از پاریز تا پاریس. تهران: امیرکبیر. 23. بدره‌ای، فریدون (1346). مقدمه‌ای بر معناشناسی. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، (59)، 69-47. 24. بزنوال، رولان (1379). فناوری طاق در خاور کهن. ترجمه سیدمحسن حبیبی. تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی. 25. بلاذری، احمدبن‌یحیی (1957). فتوح‌البلدان. تصحیحِ صلاح‌الدین منجد، قاهره: مکتبه‌النهضه‌المصریه [نسخه عربی]. 26. بلاذری، احمدبن‌یحیی (1337). فتوح‌البلدان. ترجمه محمد توکل، تهران: نقره. 27. پورشریعتی، پروانه (1398). افول و سقوط شاهنشاهی ساسانی. ترجمه آوا واحدی نوایی، تهران: نی. 28. تجویدی، اکبر (1345). سهم معماری ایرانی در پیدایش معماری اسلامی. هنر و مردم، (47)، 2- 8. 29. تفتازانی، سعدالدین (1383). مختصرالمعانی. تصحیحِ خطیب قزوینی و یوسف سکاکی، قم: دارالفکر. 30. تهانوی، محمد علی (1996). کشّاف اصطلاحات العلوم و الفنون. تحقیقِ علی دَحروج، (2 مجلدان)، بیروت: مکتبه ناشرون. 31. جاحظ بصری، ابوعثمان (1965). کتاب‌الحیوان. تصحیحِ عبدالسلام هارون، (الطبعه‌الثانیه)، بیروت: دارالجیل. 32. جاماسب جی دستور، منوچهر (1371). متن‌های پهلوی. تصحیحِ سعید عریان، تهران: کتابخانه ملی ایران. 33. جیوستی، گوردانا فونتانا (1399). فوکو برای معماران. ترجمه احسان حنیف، تهران: فکرنو. 34. حاجی‌خلیفه، مصطفی (بی‌تا). کشف‌الظنون. تصحیحِ محمد شرف‌الدین، بیروت: داراحیاءالتراث‌العربی. 35. حموی، یاقوت (1979). معجم‌البلدان. (4 الاجزاء)، بیروت: دار احیاءالتراث‌العربی. 36. خوانساری، محمد (1386). منطق صوری. (چاپ 31)، تهران: آگاه. 37. راغب‌الاصفهانی، حسین‌بن‌محمد (1404ق). المفردات فی غریب القرآن. (چاپ 2)، قم: دفتر نشرالکتاب. 38. رحیمی، سمیرا؛ بذرافکن، کاوه؛ رئیسی، ایمان (1399). بازخوانی اثر معماری به کمک مدل نقد بینامتنی. باغ نظر، 17 (83)، 41- 52. 39. روتر، اسکار (1387). تاریخچه معماری دوره ساسانی، ترجمه مهدی مقیسه. در مجموعه سیری در هنر ایران، (جلد 2)، به‌کوشش پوپ و اکرمن، تهران: علمی و فرهنگی. 40. رئیسی، محمدمنان (1389). معماری به مثابه متن. مجله منظر، (7)، 50- 53. 41. رئیسی، محمدمنان؛ نقره‌کار، عبدالحمید (1394). هستی‌شناسی معنا در آثار معماری. هویت شهر، 9 (24)، 5- 16. 42. زرگر، اکبر؛ میرهاشمی، احسان (1397). درآمدی بر شناخت فنون مرمت بناهای تاریخی. تهران: دانشگاه شهید بهشتی. 43. زمانی، عباس (1390). تأثیر هنر ساسانی در هنر اسلامی. تهران: اساطیر. 44. ساسانی، فرهاد (1384). تأثیر روابط بینامتنی در خوانش متن. زبان و زبانشناسی، (2)، 40-55. 45. سجودی، فرزان (1388). نشانه‌شناسی: نظریه و عمل. تهران: نشر علم. 46. سلطان‌زاده، حسین (1391). نقدی کوتاه بر کتاب سبک‌شناسی معماری ایرانی. تهران: چهارتاق. 47. سوسور، فردیناند (1378). دوره زبانشناسی عمومی. ترجمه کوروش صفوی، تهران: هرمس. 48. شوشتری، میرعبداللطیف خان (1363). تحفه العالِم و ذیل التحفه. به‌اهتمام صمد موحد، تهران: طهوری. 49. شیپمان، کلاوس (1384). مبانی تاریخ ساسانیان. ترجمه و تصحیح کیکاوس جهانداری، تهران: فرزان. 50. شیرازی، محمدرضا (1381). نشانه‌شناسی معماری. مجله معمار، (16)، 14- 16. 51. صفا، ذبیح‌اله (1355). نظری به تاریخ حکمت و علوم در ایران. تهران: چاپخانه سپهر. 52. صفوی، کوروش (1383). نگاهی به نظریه حوزه‌های معنایی از نظر نظام واژگانی زبان فارسی. مجله علوم انسانی دانشگاه شیراز، (40)، 1-11. 53. ضیمران، محمد (1383). درآمدی بر نشانه‌شناسی هنر. تهران: قصه. 54. طاش کُپری‌زاده، احمد (1985). مفتاح السعاده و مصباح السیاده فی موضوعات العلوم. (3 الاجزاء)، بیروت: دارالکتب العلمیه. 55. طباطبایی، محمدحسین (1372). اصول فلسفه و روش رئالیسم. مقدمه و تحشیه مرتضی مطهری، (چاپ 4)، (جلد4)، تهران: بنیاد علمی‌وفرهنگی شهید مطهری. 56. طبری، محمدبن جریر (1879). تاریخ‌الامم و الملوک. (8 مجلدان)، لیدن: بریل. 57. عبداله‌زاده، محمد مهدی (1400). فرار از مدرسه. تهران: متن. 58. غلامعلی فلاح، محمد (1396). تاریخ معماری در مقام معرفت. رساله دکتری معماری به راهنمایی بمانیان و قیومی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس. 59. فخار تهرانی، فرهاد (1386). پی و پی‌سازی. از مجموعه مقالات منتشر نشده مرمت بناهای تاریخی، تهران: گروه مرمت دانشگاه شهید بهشتی. 60. فراهیدی، خلیل‌بن احمد (1409ق). کتاب‌العین. (2 جلد)، قم: هجرت. 61. فرای، ریچارد (1363). عصر زرین فرهنگ ایران. ترجمه مسعود رجب‌نیا، (چاپ 2) تهران: سروش. 62. فردوسی، ابوالقاسم (1960). شاهنامه (متن انتقادی). زیر نظر برتلس، چاپ مسکو. 63. فرشاد، مهدی (1364). تاریخ مهندسی در ایران، (چاپ و ویرایش دوم)، تهران: گویش. 64. قاسمی‌نیا، مازیار؛ سلطان زاده، حسین؛ رئیسی، ایمان (1401). بِینامعماری، نامه معماری و شهرسازی، 14 (34)، 25- 44. 65. قلقشندی، ابوالعباس احمد (1922). صبح الاعشی فی صناعه الانشاء. (15 مجلدان)، قاهره: دارالکتب‌المصریه. 66. قنوجی‌البخار؛ صدیق حسن‌خان (1978). ابجدالعلوم. تحقیقِ عبدالجبار زکار، دمشق: وزارت الثقافه‌والارشادالقومی. 67. قیس‌رازی، شمس‌الدین (1338). المعجم فی معائیر اشعارالعجم. تصحیحِ عبدالوهاب قزوینی و مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران. 68. قیومی، مهرداد؛ دانایی فر، مطهره (1395). مفهوم معماری در برهه گذار از ساسانیان به اسلام. مطالعات معماری ایران، 5 (10)، 49-72. 69. کالینگوود، رابین جورج (1385). مفهوم کلی تاریخ. ترجمه علی‌اکبر مهدیان، تهران: اختران. 70. کروچی، جورجو (1395). حفاظت و مرمت سازه‌ای میراث معماری. ترجمه باقر شیرازی و مهرداد حجازی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی. 71. کریستوا، ژولیا (1389). فردیت اشتراکی. ترجمه مهرداد پارسا، تهران: روزبهان. 72. کریستین‌سن، آرتور (1368). ایران در زمان ساسانیان. ترجمه غلامرضا رشیدیاسمی، تهران: دنیای کتاب. 73. کونل، ارنست (1355). هنر اسلامی. ترجمه هوشنگ طاهری، تهران: توس. 74. گدار؛ آندره و دیگران (1371). آثار ایران. ترجمه حسن سرو مقدم، چاپ دوم، (جلد3)، مشهد: نشر آستان قدس رضوی. 75. گروت، لیندا؛ وانگ، دیوید (1392). روش‌های تحقیق در معماری. ترجمه علیرضا عینی‌فر، تهران: دانشگاه تهران. 76. گلابچی، محمود؛ امیری، مجتبی (1395). عناصر سازه‌ای برای معماران. تهران: دانشگاه تهران. 77. مایس، پیرفون (1387). نگاهی به مبانی معماری از فرم تا مکان. ترجمه سیمون آیوازیان، تهران: دانشگاه تهران. 78. محمدی ملایری، محمد (1382). تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به اسلامی: نظام دیوانی ساسانی در دولت خلفا. (6 جلد)، تهران: توس. 79. مطهری، مرتضی (1381). کلیات علوم اسلامی. (1 جلد)، تهران: بنیاد علمی‌وفرهنگی شهید مطهری. 80. معماریان، غلامحسین (1391). معماری ایرانی: نیارش. تدوینِ هادی صفایی‌پور، (2 جلد)، تهران: نغمه نو اندیش. 81. منتظری، حسینعلی (1379). مبانی فقهی حکومت اسلامی. ترجمه محمود صلواتی، تهران: سرایی. 82. مهدوی‌نژاد، محمد جواد (1384). آموزش نقد معماری. هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، (23)، 69- 76. 83. مهدیزاده سراج، فاطمه (1393). آسیب‌شناسی و ارزیابی فنی بناهای تاریخی. تهران: دانشگاه علم و صنعت. 84. نامورمطلق، بهمن (1386). ترامتنیت مطالعه روابط یک متن با متن‌های دیگر. پژوهشنامه علوم‌انسانی. (56)، 98-83. 85. نامورمطلق، بهمن (1395). بینامتنیت، از ساختارگرایی تا پسامدرنیسم. تهران: سخن. 86. نامورمطلق، بهمن (1398). رویکرد بینامتنی و ترامتنی به هنر اسلامی. در جستارهایی در چیستی هنر اسلامی، به‌اهتمام هادی ربیعی، تهران: متن. 87. نصری، عبداله (1381). راز متن. تهران: مرکز مطالعات آفتاب توسعه. 88. نفیسی، سعید (1388). تاریخ تمدن ایران ساسانی. تهران: پارسه. 89. نقره‌کار، عبدالحمید؛ رئیسی، محمدمنان (1390). تحلیل نشانه شناختی سامانه مسکن ایرانی برپایه ارتباط لایه های متن/ مسکن. هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی. 3 (46)، 14-5. 90. اوستا کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی (1371). به کوشش جلیل دوستخواه، (2 جلد). تهران: مروارید. 91. Akbar, J (1989). Khaṭṭa and the territorial structure of early Muslim towns. Muqarnas journal, (6) 22-32. [ DOI:10.2307/1602277] 92. Bier, L (1993). The Sasanian Palaces and Their Influence in Early Islam, Ars Orientalis, Departman of History of Art, University of Michigan,(23) 57-66. 93. Capon, D. S (1999). Le Corbusier's Legacy. In Architectural Theory, Vol. 2. Chichester: John Wiley & Sons. 94. Dieulafoy, M (1884). L'art antique de la Perse. Paris: Librairie centrale d'architecture. 95. Eco, U. (2002). Function and sign: The semiotics of architecture. In N. Leach (Ed.) Rethinking Architecture. (pp.181-202). London: Rutledge. 96. Eisenman, P. (1984). The end of the classical. Perspecta, (21) 154-173. [ DOI:10.2307/1567087] 97. Eisenman, P. (2006). The Formal Basis of Modern Architecture. Baden: Lars Muller Publishers. 98. Faber, N.R (1969). Alston's Theory of Meaning, In The Philosophical Quarterly. Vol. 19. No. 74. Published by: Oxford University Press. [ DOI:10.2307/2218189] 99. Foucault, M (1985). The archaeology of knowledge, S. Smith. Trans, London: Routledge. 100. Genette, G (1997). Palimpsests: Literature in the Second Degree. C. Newman & C. Doubinsky, Trans, London: University of Nebraska. 101. Hamdouni alami, M (2011). Art and architecture in Islamic tradition. New York: I.B. Tauris & Co Ltd. [ DOI:10.5040/9780755694471] 102. Heyman, J (1995). The Stone Skeleton, Structural Engineering of Masonry Architecture, Cambridge university press. [ DOI:10.1017/CBO9781107050310] 103. King, D, 1996, Islamic astronomy. In C. Walker & P. Moore (Ed.). astronomy before the telescope. (pp. 143- 174). Published by British Museum Press. 104. Koselleck, R (1989). Social history and conceptual history, International Journal of Politics, Culture, and Society, 3 (2), 308-325. [ DOI:10.1007/BF01384827] 105. Latour, B. (1999). On Recalling ANT. in: J. Law & J. Hassard, Actor Network Theory and After. Oxford. Blackwell. 106. Latour, B. (2005). Reassembling the social: Anintroductiontoactor-network-theory. Oxford University Press. 107. Law, J (2008). On sociology and STS. The Sociological Review,56, pp.623-649. [ DOI:10.1111/j.1467-954X.2008.00808.x] 108. Qayyoomi, M (2013). The Theory of "Living Time" in Periodization of Iranian Architectural History. International Journal of Architecture and Urban Development, 3(1), 29-34. 109. Said, E (1983). The World, the Text and the Critic. Cambridge: Harvard University Press. 110. Siroux, M (1973). Le Palais de sarvistan et ses voutes, Studia Iranica tome 2 fasc.1. 111. Whitcomb, D (1999). Sasanian or Islamic? Monuments and Criteria for Dating. In A. Alizadeh (E.d.). The Iranian World: Essays on Iranian Art and Archaeology, presented to Ezat O. Negahban, pp. 210-219. Tehran. 112. Url-1: https://iranicaonline.org/articles/ayvan-e-kesra-palace-of-kosrow-at-ctesiphon, [accessed 4th December 2021].
|
