دوره ساسانی، از مهمترین دوره های تاریخی در ایران پیش از اسلام است؛ به همین سبب آثار هنری به جا مانده از این دوره نیز در مطالعات تاریخ هنر دارای اهمیت خاصی هستند. فلزکاری، یکی از شاخه های مهم هنری در این دوره به شمار می آید که آثار متعددی نیز از آن به جا مانده است. آثار فلزی ساسانیان را میتوان بر اساس شکل ظروف و نیز نقوش روی آن تقسیم بندی کرد. این مقاله، به آن دسته از ظروف فلزی ساسانی خواهد پرداخت که منقوش به تصاویر زنان رقصنده، نوازندگان، صحنه های جشن و تصاویری از مجالس شادی اند. پژوهشگران، تاکنون، تفاسیر مختلفی برای این نقوش ارائه کرده اند، اما این مقاله سعی دارد تا از نقطه نظری دیگر و با روش توصیفی ـ تحلیلی، این ظروف و نقش مایه های آنان را مورد بررسی قرار دهد و در همین راستا، به کاوش در پژوهش های پیشین در این زمینه نیز می پردازد. اگرچه هیچگاه نمی توان تفسیری قطعی از این نقش مایه ها ارائه کرد، اما پژوهش پیشِ رو، می تواند دیدگاه جدید و متفاوتی را برای تفسیر این دسته از آثار هنر ساسانی در اختیار پژوهشگران قرار دهد.