[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
درباره پژوهشکده هنر::
مقالات در دست انتشار::
::
ISSN: ۲۲۵۱-۸۶۳۰
 e-ISSN: ۲۲۵۱-۹۹۷۱
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 11، شماره 44 - ( پائيز 1401 ) ::
جلد 11 شماره 44 صفحات 101-87 برگشت به فهرست نسخه ها
مراتب واسازی زبان و بیان در سینمای کیارستمی؛ مطالعه موردی: فیلم شیرین
الهه فخریان لنگرودی*
چکیده:   (552 مشاهده)
این پژوهش با تأمل در مضمون و ساختار فیلم شیرین، به مطالعه زبان و بیان متفاوت سینمای عباس کیارستمی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پردازد و در خوانشی واسازانه بافت، عناصر روایی و درونی اثر را مورد توجه قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد ـ اثری که در آن، شور و شوق زندگی، با مرگ، نیستی و ناامیدی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آمیخته است. واکاوی فیلم سینمایی شیرین، تلاشی است برای کشف دوباره حقیقت زندگی و نزدیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شدن به ماهیت انسانی. واسازی، روایت را به ضدروایت، بازیگر را به نابازیگر، مخاطب را به کنشگری فعال و کارگردان را تنها به خالق اولیه اثر بدل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازد. در این اثر نقد ساختار سینما از درون سینما مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر، در پی پاسخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویی به این پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها است که زبان و بیان در فیلم شیرین چگونه محقق شده است، درون‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مایه اثر چگونه به مخاطب منتقل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، و اینکه جایگاه بیننده در فرایند ادراک و دریافت فهم اثر چگونه تبیین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این پژوهش با هدف شناخت بیشتر سینمای هنری و با روش توصیفی ـ تحلیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ انجام شده است. درنتیجه مطالعه فیلم شیرین با تمرکز بر آرای ژاک دریدا، در روندی سیال، پویا و ساختارشکن شور و رنج عشق را در شخصیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی متکثر از شیرین نظامی همراه با داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های شخصی و درونی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان بر مخاطب حاضر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. درون‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مایه اثر با بازی و واسازی تقابل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دوگانه در فرم و محتوا نگاهی نو را منتقل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند؛ همچنین جنبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های متمایزکننده تماشاگری سینما در جایگاه پدیدآورنده معنا و دگرگون‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی ادراک بیننده و نقش او را در گفتمان سینمایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نمایاند.
 
واژه‌های کلیدی: سینمای کیارستمی، زبان، واسازی دریدا، جایگاه تماشاگر، فیلم شیرین
متن کامل [PDF 387 kb]   (258 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/8/28 | پذیرش: 1401/10/5
فهرست منابع
1. ابوت، اچ. پورتر. (1397)، سواد روایت، ترجمه رویا پورآذر، نیما م. اشرفی، تهران: اطراف.
2. استم، رابرت. (1383)، مقدمه‌‌‌‌‌‌‌ای بر نظریه فیلم، احسان نوروزی، تهران: سوره مهر.
3. آستن، آلن؛ ساوانا، جرج. (1388)، نشانه‌‌‌‌‌‌‌شناسی متن و اجرای تئاتری، ترجمه داود زینلو، تهران: سوره مهر.
4. اسلامی، مازیار. (1387)، کتاب سینما، ج1، تهران: فرهنگ صبا.
5. اسلامی، مازیار؛ فرهادپور، مراد. (1387)، پاریس ـ تهران: سینمای عباس کیارستمی، تهران: فرهنگ صبا.
6. اوحدی، مسعود. (1391)، روایت‌شناسی سینما و تلویزیون، تهران: انتشارات دانشکده صدا و سیما.
7. بالاش، بلا. (1376)، تئوری فیلم: خصوصیت و رشد هنری جدید، کامران ناظرعمو، تهران: دانشگاه هنر.
8. بنت، سوزان. (1386)، تماشاگران تئاتر: نظریه‌‌‌‌‌‌‌ای در خصوص تولید و دریافت، مجید سرسنگی. تهران: نمایش.
9. بورچ، امانوئل. (1363)، زمان و مکان در سینما، ترجمه حسن سراج زاهدی، تهران: وزارت ارشاد اسلامی اداره کل تحقیقات و روابط سینمائی.
10. بی‌نیاز، فتح‌الله. (1387)، درآمدی بر داستان‌نویسی و روایت‌شناسی، تهران: انتشارات افراز.
11. پارسا، مهدی. (1393)، دریدا و فلسفه، تهران: علمی.
12. سجودی، فرزان. (1387)، نشانه‌‌‌‌‌‌‌شناسی کاربردی، تهران: نشر علم.
13. عابدینی، حسام. (1397)، این صفحه سفید است: هنر غیاب ساموئل بکت و عباس کیارستمی، تهران: نظر.
14. گوده، استفان. (1395)، سینما فقط داستانگویی نیست، ترجمه محمدرضا شیخی، شیوه، 1، 42-53.
15. کیارستمی، عباس. (1384)، گرگی در کمین، تهران: سخن.
16. مخاطبی‌اردکانی، مژگان. (1385)، نشانه‌‌‌‌‌‌‌شناسی نمایش رادیویی، تهران: طرح آینده.
17. موسوی‌نیا، سیدرحیم. (1396)، فضای روایت از شخصیت‌پردازی تا درک خواننده: نگاهی به نظریه‌‌‌‌‌‌‌های ساختارگرایان و پساساختارگرایان، نقد زبان و ادبیات خارجی، دوره چهاردهم، ش 19، صص297-316.
18. نجومیان، امیرعلی. (1386)، مقالات هماندیشی بارت و دریدا، تهران: فرهنگستان هنر.
19. نیوز، پاسکال. (1393)، نگاه و صدا: جستارهایی در باب سینما. قاسم روبین، تهران: ناهید.
20. هارلند، ریچارد. (1380)، ابرساختگرایی: فلسفه ساختگرایی و پساساختگرایی، ترجمه فرزان سجودی، تهران: حوزه هنری.
21. Abbott, Mathew. (2017), "Abbas Kiarostami and Film-Philosophy". UK: EDINBURGH University Press. [DOI:10.1515/9780748699919]
22. Alves, Pedro. (2021), "Surfaces Of Longing: A Portrait OF The Cinematographic Experience From Shirin". L'ATALANTE, no.32 (July-December):163 -176.
23. Gronstad, Asbjorn. (2012-13), "Abbas Kiarostami's Shirin and the Aesthetics of Ethical Intimacy". Film Criticism, Vol. 37, No. 2, (Winter): 22-37.
24. Gupta, Rebanta. (2021), "The Gaze of the Medusa: The Search for a Feminine Cinematic Language in Abbas Kiarostami's Shirin". Research Journal of English (RJOE). Vol-6, Issue-3, 81-89.
25. Mello, Cecília. (2021), "The intermediate reinvention of cinema". Significação, São Paulo, v. 48, n. 56, (July-Dec): 285-292. [DOI:10.11606/issn.2316-7114.sig.2021.186245]
26. Saljoughi, Sara. (2012), "Seeing, Iranian Style: Women and Collective Vision in Abbas Kiarostami's "Shirin". Iranian Studies, Vol. 45, No. 4, (July): 519-535. [DOI:10.1080/00210862.2012.673826]
27. Saeed-vafa, Mehrnaz; Rosenbaum, Jonathan. (2018), "Abbas Kiarostami", Illinois: University Of Illinois Press. [DOI:10.5406/j.ctv80c9w4]
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fakhrian Langroudi E. Deconstruction of Language and Expression in Kiarostami’s Cinema A case study on “Shirin”. کیمیای هنر 2022; 11 (44) :87-101
URL: http://kimiahonar.ir/article-1-2167-fa.html

فخریان لنگرودی الهه. مراتب واسازی زبان و بیان در سینمای کیارستمی؛ مطالعه موردی: فیلم شیرین. کیمیای هنر. 1401; 11 (44) :87-101

URL: http://kimiahonar.ir/article-1-2167-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 44 - ( پائيز 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
Kimiya-ye-Honar
Persian site map - English site map - Created in 0.08 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645