مونرو بیردزلی، کارکرد هنر را ایجاد تجربه زیباشناختی معرفی می‌‌‌کند که به‌زعم ویژگی‌‌‌هایی که قابل جست‌و‌جو در خود اثر یا متن هستند همچون وحدت، ترکیب و شدت ایجاد می‌‌‌شود. این ویژگی‌‌‌ها را می‌‌‌توان در عکاسی سرد به عنوان ارزش هنر دنبال کرد، زیرا احساس عکاس در هنگام برداشتن عکس، کلید راهنمای درک معانی تصویر نخواهد بود و این نوع عکاسی درواقع روشی برای دیدن ورای دیدگاه شخصی است. ژانر عکاسی سرد، نوعی عکاسی عاری از احساس توأم با دیدگاهی بی‌طرفانه، اما در عین حال بسیار سنجیده و هوشمندانه است که عکس‌های گورسکی نمونه‌‌‌ای از آن است. عکس‌‌‌های مزبور در نقد با دیدگاه بیردزلی می‌‌‌توانند شاهد مثال مناسبی برای این مدل نقد باشند. هدف این پژوهش، معرفی یک گرایش از نقد نو و تحلیل آن با هنر عکاسی است که اکثر مخاطبان از آن اطلاع رسانی و بازنمایی با نیات و اهدافی ویژه را انتظار دارند. روش پژوهش، جمع‌‌‌آوری داده‌‌‌ها از طریق مطالعه کتابخانه‌‌‌ای و جستجوی اینترنتی، سپس توصیف و تحلیل آنها در تطابق با آثار برگزیده‌‌‌ای از گورسکی است که به عنوان مطالعه موردی بررسی می‌‌‌شوند.