به دلیل اهمیت مباحث نظری هنر اسلامی، باید هرچه بیشتر، نظریهپردازی دقیق و منسجمی در باب هنر اسلامی و مبانی فکری
و فلسفی آن صورت پذیرد. آنچه را مورخان و سنتگرایان و ناقدان در آثار خود آوردهاند از تبیین همه مسائل هنر اسلامی برنیامدهاند. چندی پیش کتابچهای با عنوان «قدر، نظریه بنیادی هنر، معماری و زیبایی در تمدن اسلامی»به قلم دکتر حسن بلخاری قهی از سوی دبیرخانه هیئت حمایت از کرسیهای نظریهپردازی، نقد و مناظره به عنوان گزارش شانزدهمین جلسه
کرسیهای نظریهپردازی منتشر شد. اینجانب متن یاد شده را مطالعه کردم و نکاتی در آن یافتم که به نظر میرسد جای تأمل و
نقد داشته باشد. پیشتر خلاصه این بحث را در کتاب دیگری از ایشان با عنوان مبانی عرفانی هنر و معماری اسلامی دفتر دوّم
کیمیای خیال دیده بودم. لذا، با نهایت احترام به نظریهپرداز یادشده، به منظور مشارکت در بحث و روشنتر شدن این موضوع،
نقد و مطالب خود را در قالب نوشته زیر تقدیم میکنم و امیدوارم در صورت طرح نکته ناصواب از جانب نگارنده، صاحبنظران
و دانشپژوهان یادآوری و اصلاح نمایند.
HaajSeyyedJavadi S K. A Reflection on the Concept of Ghadr (Value) in the Fundamental Theory of Art, Architecture, and Beauty in Islamic Civilization. کیمیای هنر 2013; 2 (8) :88-97 URL: http://kimiahonar.ir/article-1-147-fa.html
حاج سیدجوادی سیدکمال. تأملی در مفهوم قدر، نظریه بنیادی هنر، معماری و زیبایی در تمدن اسلامی. کیمیای هنر 1392; 2 (8) :97-88