|
تقابل روابط محورهای همنشینی و جانشینی و دگرگونی آن در نسبت با نقش رسانه‌ای شاهنامه‌نگاری مکتب نگارگری شیراز
|
| امیررضا استخریان حقیقی، ستاره احسنت* |
|
|
|
چکیده: (857 مشاهده) |
شاهنامه‌نگاری مکتب نگارگری شیراز، در قالب متنی برخوردار از زنجیره زبان تصویری، همواره ترکیبی است از روابط همنشینی و جانشینی نشانه‌ها. روابط همنشینی، شیوه‌های متفاوتِ پیوند عناصر درون یک متن و روابط جانشینی نیز دال‌هایی که نشانگر محتوای متن می‌باشند را نمایش داده و به روابط درون‌متنی و بینامتنی توجه دارند. تقابل حاصل، در نهایت به بافت ساختاری نگاره‌ها شکل داده و نشانه‌ها در آن معنا می‌یابند. این پژوهش با هدف تحلیل ساختارگرایانه انواع این روابط و دگرگونی‌های وابسته، تلاش دارد بر تقویت جنبه‌های ادراک و یادآوریِ روایت نگاره‌ها بیفزاید. رهیافت حاصل از روش توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای نشان می‌دهد که عناصر همنشینی، در نگاره‌ها از بعد زمانی و مکانی برخوردارند؛ در حالی که، امکان قرارگیری هم‌زمان عناصر جانشین در کنار یکدیگر فراهم نیست. همچنین دگرگونی روابط محورها، بر جنبه‌های جابه‌جایی و جایگزینیِ عناصر در محور جانشینی و کاهش و افزایش آنها در محور همنشینی استوار است. |
|
| واژه‌های کلیدی: مکتب شیراز، نگارگری، همنشینی، جانشینی، نقش رسانه‌ای |
|
|
متن کامل [PDF 564 kb]
(251 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/5/3 | پذیرش: 1398/9/27
|
|
|
|
|
|
