|
فصل و وصل در معماری سنتی ایران
|
فرهاد احمدی*   |
| دانشگاه شهید بهشتی |
|
|
چکیده: (13160 مشاهده) |
| در این گفتار تلاش شده است تا از زاویه متفاوتی به ویژگی های معماری سنتی در درون فلات ایران پرداخته شود. در این دیدگاه به مقوله ضرباهنگ کُند زمان در دوره سنت اشاره می شود که طی آن کنش ها با فاصله گذاری بیشتری دنبال می شده اند و ملات مابین آنها، از مقول های آکنده می شود که صبر، حلم و طمأنینه و... از مؤلفه های آن است. به تعبیر دیگر کنش ها نه در صورت مجرّد خود، که در متن آیین تحقق می یابند. به این ترتیب، ضرباهنگ آرام این کنش ها شدت تأثیر تغییرات در محیط را تقلیل می دهد و به نوعی موازنه با طبیعت منجر می گردد. چنانکه این دخل و تصرفات موجب ایجاد ضایعات در آن نمی شود. همچنین تأثیر این فاصله گذاری چه در وجوه مفهومی و چه در ابعاد کالبدی در سکونت گاه ها، از مقیاس کلان (شهر) تا مقیاس خُرد (جزئیات ساختمانی) مورد بررسی قرار گرفته است. |
|
| واژه‌های کلیدی: معماری سنتی، حیاط مرکزی، فاصله گذاری، متن گرایی |
|
|
متن کامل [PDF 414 kb]
(8115 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1391/9/20 | پذیرش: 1392/2/3
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
