|
۱. قرآن کریم. ۲. آژند، یعقوب (۱۳۸۴). مکتب نگارگری تبریز، قزوین و مشهد. تهران: فرهنگستان هنر. ۳. ابراهیمی، مهدی؛ حلبی، علی‌اصغر (۱۳۹۷). تحلیل ساختاری سلامان و ابسال جامی از منظر رمز و رازهای عرفانی. عرفان اسلامی، (۵۵)، ۱۲۴-۱۰۹. ۴. امین، سیدحسن (۱۳۸۵). سلامان و ابسال اسطوره یونانی در فرهنگ ایرانی در چهارده روایت. تهران: دایره المعارف ایران‌شناسی. ۵. پاکباز، رویین (۱۳۸۹). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز. تهران: زرین و سیمین. ۶. پتاتزونی، رافائل؛ فرجی، سمیه (۱۳۹۱). حقیقت اسطوره. هفت آسمان، ۱۴(۵۳)، ۱۳۶-۱۱۹. ۷. پورمند، حسنعلی؛ حکیم جوادی، مرضیه (۱۳۹۵). تمثیل در عرفان اسلامی و تأثیر آن در نگارۀ سلامان و ابسال هفت‌اورنگ جامی. هنرهای کاربردی، (۸)، ۱۴-۵. ۸. جامی، نورالدین عبدالرحمان (۱۳۷۸). هفت اورنگ (جلد ۱ و ۲). تهران: میراث مکتوب. ۹. حسینی، مهدی (۱۳۸۵). هفت‌اورنگ: جامی به روایت تصویر. کتاب ماه هنر، ۶-۱۹. ۱۰. روضاتیان، سیده مریم. (۱۳۸۸). رمز گشایی قصه سلامان و ابسال حنین بن اسحاق بر اساس کهن الگوهای یونگ. فنون ادبی، ۱(۱)، ۹۷-۱۰۶. ۱۱. ساداتی، ناصر؛ پیراوی‌ونک، مرضیه (۱۳۹۴). ویژگی‌های معرفت هنر به عنوان فرم سمبولیک در اندیشۀ کاسیرر. شناخت (پژوهشنامه علوم انسانی)، (۱۲۹)، ۷۳-۱۴۶. ۱۲. سجادی، سید ضیاءالدین (۱۳۸۹). حی بن یقظان و سلامان و ابسال. تهران: سروش. ۱۳. سیمپسون، ماریانا شرو (۱۳۸۲). شعر و نقاشی ایرانی، حمایت از هنر ایران: شاهکارهای نقاشی از قرن دهم. ترجمۀ عبدالعلی براتی و فرزاد کیانی، ویرایشِ آیدین آغداشلو. تهران: نسیم دانش. ۱۴. صدیقی، بهار (۱۴۰۰). از «استاره»ی فارسی تا «اسطوره»ی عربی: واکاوی ریشه‌شناسی و نشانگری «اسطوره». زبان و ادبیات عربی (مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد)، ۱۳(۲ (پیاپی ۲۵) )، ۶۳-۷۷. ۱۵. طاهر، زهره؛ بیک محمدی، غزاله؛ نادری مهر، صالحه؛ محمدی جم، معصومه (۱۴۰۱). خوانش رنگ بر بستر فرهنگ عصر صفوی در هفت اورنگ ابراهیم میرزا بر اساس نظریه رنگ ایتن (مطالعه موردی دو نگاره). دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، شهرسازی، محیط زیست و افق‌های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب، تبریز. ۱۶. عسکری الموتی، حجت‌الله (۱۳۹۲). مناسبات اسطوره و هنر در تفکر ارنست کاسیرر، والتر بنیامین و تئودور آدرنو. هنرهای زیبا- هنرهای تجسمی، ۱۸ (۱)، ۱-۳۰. ۱۷. غفاری شهری، زهراسادات؛ کریمی، علیرضا (۱۳۹۴). مطالعه تطبیقی تصویرگری میرزاعلی در نگاره‌های خمسه طهماسبی (۹۴۶-۹۵۰ ق) و (هفت اورنگ جامی ۹۶۴-۹۷۳ ق). همایش ملی نقش خراسان درشکوفایی هنر اسلامی، مشهد. ۱۸. کاسیرر، ارنست (۱۴۰۰)، اسطوره دولت، ترجمه یدالله موقن، تهران: هرمس. ۱۹. کاسیرر، ارنست (۱۴۰۲) زبان و اسطوره، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: مروارید. ۲۰. کاسیرر، ارنست (۱۳۹۹) فلسفه صورتهای سمبلیک (جلد ۲: آگاهی اسطوره‌ای). ترجمۀ یدالله موقن، تهران: هرمس. ۲۱. کریم زاده تبریزی، محمدعلی (۱۳۷۶). احوال و آثار نقاشان قدیم ایران و برخی از مشاهیر نگارگر هند و عثمانی، تهران: مستوفی. ۲۲. مسگری، علی‌اکبر؛ قاسمی، حمید (۱۳۹۰). خاستگاه اسطوره در صورت ابتدایی ادراک. پژوهش‌های فلسفی، ۵(۸)، ۲۳۵-۱۹۱. ۲۳. مقنی‌پور، مجیدرضا؛ رحمانی، اشکانی (۱۳۹۸). تبیین سطح اندیشه انسانی در تمدنهای موازی بر مبنای ساختار فرمی و تخیل تصویری شکل‌یافته در روایات اساطیری. کیمیای هنر، ۸(۳۱)، ۶۶-۵۱. ۲۴. موسوی، یعقوب (۱۳۸۴). مطالعه رویکرد معرفت شناسی کاسیرر با تکیه بر نمادشناسی. معرفت و جامعه، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. (۱۳)، ۹۱-۱۰۵. ۲۵. موقن، یدالله (۱۳۸۹). ارنست کاسیرر: فیلسوف فرهنگ. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی. 26. Cassirer, Ernst (1953). The Philosophy of Symbolic Forms: (Vol.1). Ralph Manheim, Trans. New Haven and London, Yale University. (Yadollah Mooghen, Trans 2011, Tehran: Hermes). 27. Simpson, Mariana Sherve (1997). Sultan Ibrahim Mirza's Haft Awrang: A Princely Manuscript from Sixteenth-Century Iran. New Haven & London: Yale University. [ DOI:10.5479/sil.891574.39088015778137] |
