قالی ایران متناسب با فرهنگ و اقلیم جوامع تولیدکننده ویژگی‌های فنی و بصری متنوعی را به خود گرفته است. چگونگی شناخت علمی و روشمند این ویژگی‌ها و قواعد شکل دهنده آنها یکی از مباحثی است که همواره مورد توجه پژوهش‌گران بوده است. مسئله اصلی تحقیق، پراکندگی و شخصی بودن روش‌های تحلیل و تحقیق در طرح و نقش قالی‌ها است. این پراکندگی باعث شده است تا ارزیابی، تأیید و تعمیم یافته‌های پژوهش‌های حوزه قالی از دقت و اعتبار لازم و کافی برخوردار نباشد. با توجه به توانمندی دانش سبک‌شناسی در مطالعه و گونه‌بندی انواع هنرها، محققان همواره بر ضرورت به کارگیری قابلیت این دانش در شناخت قالی‌ها تأکید داشته‌اند. هدف از پژوهش حاضر، ارائه یک روش‌شناسی علمی جهت انجام مطالعات سبکی در طرح و نقش قالی‌ها می‌باشد. با توجه به اینکه، ماهیت و چگونگی یافتن صفات سبک و نیز چگونگی تغییر سبک‌ها محور مطالعات سبکی را تشکیل می‌دهند، از این رو سؤالات اصلی پژوهش بر شناخت مفاهیم و اصطلاحات تخصصی دانش سبک‌شناسی در فرش، مراحل انجام مطالعات سبکی روشمند در طرح و نقش قالی‌ها و شناخت عوامل مؤثر در تغییر سبک‌های طراحی قالی تمرکز دارند. نتایج نشان دادند، مفاهیم و بنیان‌های دانش‌سبک‌شناسی قابل تطبیق با بنیان‌های نظری فرش‌ها هستند لذا می‌توان از قابلیت‌های دانش سبک‌شناسی، در سبک‌شناسی قالی‌ها و شناخت و تبیین عوامل مؤثر در ظهور و افول انواع سبک‌های طراحی استفاده کرد. این پژوهش به لحاظ نوع داده‌ها کیفی، براساس نوع نتیجه کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی-تحلیلی می‌باشد که با استفاده از داده‌های حاصل از منابع کتابخانه‌ای و تجربیات میدانی محقق به انجام رسیده است.
