تئاتر پداگوژی (تعلیمی - تربیتی)، با روندی پیوسته و منطقی و با تأکید بر تسهیل یادگیری مفاهیم و دروس گوناگون به ارتقاء و در نتیجه بهبود رفتارهای فردی و گروهی جامعه کمک می‌کند. علاوه بر آن، روند انجام تمرینات، باعث بروز استعداد و خلاقیت در یادگیری شرکت‌کنندگان گردیده و مشارکت فعال آنان را فراهم می‌سازد. پژوهش حاضر با هدف ایجاد ارتباط بین آراء هری برودی و روش‌های تربیتی مطرح شده از منظر او، به تشریح فرایند تدریس و یادگیری از طریق هنر می‌پردازد. در این پژوهش با پرداخت به وجوه زیبایی‌شناسی از دیدگاه برودی و مؤلفه‌های مربوط به آن، رابطه این مؤلفه‌ها با فرایند آموزش به وسیله تئاتر پداگوژی مورد بررسی قرار گرفته است. به‌طور کلی برودی، سه رویکرد اجرا، دریافت هنری و ادراک را در مبحث زیبایی‌شناسی مطرح می‌کند تا اثبات نماید رویکرد ادراک، به مراتب کارآمدی بیشتری در امر تربیت زیبایی‌شناسانه دارد. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه‌ای انجام شده و نتایج حاصل از آن نشان می‌دهد فرایند تدریس و یادگیری، ابتدا باید با تقویت بنیه‌های تربیت زیبایی‌شناسانه توأم گردد، که یکی از بهترین روش‌ها در این زمینه، بکارگیری تئاتر پداگوژی است؛ چرا که مسیر یادگیری را سرشار از جذابیت و هیجان می‌کند و روند تمرینات و تأثیرات این گونه از تئاتر، بر روی شرکت‌کنندگان قابل ملاحظه است. در عین حال می‌تواند به جذابیت، سهولت و خلاقیت در یادگیری انواع دروس، کمک شایانی داشته باشد.
