رویکردی اسلامی به طراحی مدل ساختارمند نظام آموزش معماری
|
سید غلامرضا اسلامی* ، مهرنوش قدسی |
دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران |
|
چکیده: (19466 مشاهده) |
با توجه به اهمیّت دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در حوزه های مختلف پژوهشی، آموزشی و تخصصی، یا به عبارتی تولید،
انتقال و کاربردی نمودن علم، ضرورت پرداختن به مدل ساختاری آموزش همواره مورد تأکید بوده است. این امر در برنامهریزی
رشتههای هنری، که نیاز به ارتقاء توانایی و خلاقیت فردی دانشجویان دو چندان است، از حساسیت ویژهای برخوردار میگردد.
در این مقاله پنج شاخصهی اصلی نظام آموزشی عالی یعنی: دانشجو، استاد، نظام آموزشی پژوهشی، امکانات و شرایط
آموزش پژوهشی، مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. در راستای تحلیل وضعیت نظام آموزش فعلی، ساز و کار ارزیابی آن
بر اساس ضابطههای بیرونی و تعریف استاندارد متناسب با اهداف و مقاصد جامعه امروز و نیز ارزشیابی آن بر اساس ملاکها و
معیارهای مقایسهای، صورت میپذیرد تا بتوان از نتایج آن برای تعیین و تبیین دروس و سرفصلهایی با اهداف تحصیلی تخصص
محور، آموزش محور و پژوهش محور استفاده نمود.
با توجه به مشخص بودن استراتژی و سیاستگذاریهای اصلی نظام آموزش عالی ایران، که تأکید آن بر به روز بودن، اسلامی
بودن، پویا بودن و بومی بودن است، چنین به نظر میرسد که اسلامی و یا بومی نمودن آموزش عالی به عنوان اصل آغاز کننده
برای فرآیندی پویا میباشد که متفاوت است از ضوابط در نظر گرفته برای خروجیهای یک نظام آموزشی. از اینرو بررسی و
تحلیل تاریخی ارتباط میان علم، هنر و دین برای روشن نمودن وجوه اشتراک و تفاوت آنها میتواند بستر پژوهشی مناسب در
توشهاندوزی از این رهگذر باشد که از طریق روش تحقیق مشابهسازی به کنکاش ابعاد دقیق و علمی آن پرداخته خواهد شد.
در این پژوهش ضمن معرفی سه مقطع اصلی تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای معماری در دانشگاه و مواجهه
نظامهای آموزشی مختلف آنها از منظر اهداف، ساختار، رسالت و ...، به لزوم سیاستگذاری مناسب بر اساس جهانبینی اسلامی در برنامهریزی آموزشی اشاره خواهد شد. |
|
واژههای کلیدی: نظام آموزشی، برنامهریزی آموزشی، آموزش معماری، نگرش اسلامی |
|
متن کامل [PDF 689 kb]
(4959 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/3/21 | پذیرش: 1393/3/21
|
|
|
|