@ARTICLE{Shaliamini, author = {Shahhoseini, Roshina and Shaliamini, Vahid and Dabagh, Amir Masaud and Behbahani, Homa and }, title = {Analysis of the Relation of “Objects” and “Human” in the Architectural Form from the Point of View of Object-Oriented Ontology}, volume = {11}, number = {42}, abstract ={معماری، همانند سایر هنرها، همواره مورد توجه نحله‌­های فلسفی و فکری بوده است؛ گاه به‌عنوان مصداق و گاه جزئی از یک نظام فلسفی. یکی از جریان­‌های فلسفی معاصر که به معماری توجه ویژه‌­ای داشته، شاخه هستی‌شناسی ابژه محور است، که در ادامه نظریات هایدگر تدوین شده است. این مقاله قصد دارد براساس دیدگاه فلسفی هستی‌شناسی ابژه‌محور نسبت بین اشیاء و انسان را تحلیل کرده و سپس نقش فرم معماری را در بازتاب هر چه بهتر این نسبت معرفی نماید. برای تحلیل­‌های دقیق‌­تر از مصداق‌­های ایرانی (پردیس ملت) و غربی (خانه‌­های مکعبی) بهره می­‌برد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و همراه با تحلیل­‌های نظری از مصداق‌­های منطبق استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان دادند طبق نظریه هستی­‌شناسی ابژه‌محور بین اشیاء روابط نظام‌­مندی وجود دارد که نه تنها آنها را نامرئی کرده است، بلکه انسان را نیز تابع این روابط قرار داده است و انسان تنها با تجربه تخیل­‌ورزانه می‌تواند درباره اشیاء به شناخت برسد. تجربه‌­ای که در روابط پیشین تنش ایجاد کند این تجربه زمانی اتفاق می­‌افتد که اشیاء پیرامون در فرمی برخاسته از حقایق نو، دور هم گردآمده باشند. در این فرم نباید به تناسبات زیباشناسی و عملکردها توجه چندانی کرد، بلکه تنها آنچه اهمیت دارد برساختن فضایی است که انسان را با هستی اشیاء مواجه کند. معماری شایسته­‌ترین گونه هنری برای خلق چنین فرمی است. از دیدگاه هستی‌شناسی ابژه محور معماری از طریق «محسوسیت فرم در شکل‌پذیری»، «توانایی انتخاب دگرسانی‌ها»، «تولید روش­‌های عقل‌­ورزی امروزین» و همین‌طور «توانایی تولید، مهار و فهم جنبه بنیادینی از قضاوت و تحلیل در معماری» ما را به تجربه تخیل‌ورزانه خواهد رساند. }, URL = {http://kimiahonar.ir/article-1-2079-fa.html}, eprint = {http://kimiahonar.ir/article-1-2079-fa.pdf}, journal = {Kimiya-ye-Honar}, doi = {10.52547/kimiahonar.11.42.21}, year = {2022} }