ژرراژنت هر نوع رابطه میان یک متن با متن دیگر را ترامتنیت نامید و آن را به پنج دسته شامل بینامتنیت، پیرامتنیت، فرامتنیت، سر متنیت و بیش متنیت تقسیم کرد. در این مقاله با استفاده از نظریه ترامتنیت ژرار ژنت و به خصوص با تأکید بر بخش بیش متنیتبه مطالعه موردی چهار اثر از آثار آیدین آغداشلو، نقاش معاصر ایرانی پرداخته شده است. این چهار اثر متعلق به مجموعه شرقی‌ها و چهار پرتره از فتح‌علی شاه قاجار می‌باشند. تحقیق حاضر براساس روش اسنادی و به شیوه تطبیقی- تحلیلی انجام شده است. هدف پژوهش، ارزیابی دلایلی است که نظریه ترامتنیت ژرار ژنت را به شیوه مناسبی برای نقد آثار آغداشلو تبدیل کرده است. بررسی پنج دسته از روابط ترامتنی در چهار اثر مورد نظر به خصوص با تأکید بر بخش بیش متنیت ژنتی هدف دیگر پژوهش است. نتایج یافته ها حاکی از آن است که آثار آغداشلو نمونه کاملی از آثار دارای روابط ترامتنی است.
