|
در آمیزی شناختی با شخصیت و ذهن گسترده در فیلم «پرسه در مه » ساخته بهرام توکلی
|
بهاره سعید‌زاده*   |
|
|
|
چکیده: (8890 مشاهده) |
| پژوهش حاضر رویکردی شناختی به مفهوم همدلی و درآمیزی با شخصیت در سینما دارد. در تشریح این که چگونه از
طریق همدلی و درآمیزی با شخصیت‌های واقعی و داستانی، ذهن خود را گسترش می‌دهیم و توانایی‌های شناختی خود را
تقویت می‌کنیم، پژوهش حاضر فیلم «پرسه در مه» (۱۳۸۸)، ساخته بهرام توکلی را از منظر نظریه شناخت تحلیل کرده، بررسی
خواهد کرد چگونه مفهوم «ذهن گسترده» که اندی کلارک و دیوید چالمرز آن را مطرح کرده‌اند، در کنار مدل سه بخشی موری
اسمیت برای درآمیزی با شخصیت، هم در زندگی واقعی و هم در فیلم، همسو شدن ما با شخصیت‌های گوناگون و همدلی ما
با آن‌ها را که به گسترش ذهن ما می‌انجامد، تحلیل می‌کنند. بدین منظور فیلم «پرسه در مه» مورد بررسی شناختی قرار خواهد
گرفت تا تشریح گردد چگونه ما می‌کوشیم با درآمیزی با محیط خود و شخصیت‌های دیگر، واقعی، خیالی یا داستانی، ذهن خود
را گسترش دهیم. |
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 2312 kb]
(5013 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/12/20 | پذیرش: 1393/12/20
|
|
|
|
|
|
