|
نسبت بدنمندی عکاس و خلق اثر عکاسانه از منظر موریس مرلو-پونتی
|
بامداد امین‌زاده گوهرریزی*   |
|
|
|
چکیده: (2137 مشاهده) |
از ابتدای ابداع عکاسی آراء گوناگونی در باب نسبت میان بدن و رسانه عکاسی مطرح شده است که غالباً در آنها، بدن به مثابه موضوع عکاسی است. گرچه این آراء به زوایای مهم و اساسی در عالم عکاسی می‌پردازد، اما کمتر تحلیلی به نقش بدن عکاس در خلق تصویر عکاسانه اشاره دارد. نوشته حاضر با تمرکز بر مفهوم ادراک بدنمند که نزد موریس مرلو-پونتی مشخصاً فریضه‌ای بدنمندانه است و نقد‌های دامنه‌دار او بر رسانه عکاسی تلاش دارد نسبت خوانش‌های مرلو-پونتی1 را با جهان عکاسی مورد کنکاش قرار دهد و روشن سازد چگونه بدن در عکاسی نقشی ورای موضوعیت اثر عکاسانه دارد. هدف این متن آن است که نشان دهد گرچه برای مرلو-پونتی عکاسی کنشی بیش از منجمد کردن لحظه‌ای خاص نبود که فاقد توانایی‌ها و قابلیت‌های سایر رسانه‌های هنری است و بدین دلیل در کانون اندیشه‌ورزی این اندیشمند جای نداشت اما با فرض چنین موضوعی نزد او که ادراک از جهان از منظر سوبژکتیویته بدنمند تبیین می‌شود، می‌توان عکاس را نیز مانند هر هنرمند دیگری در بطن چنین خوانشی قرار داد. مقاله پیش‌رو، که جزو پژوهش‌های کیفی است و به شیوه توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده است. در تلاش برای یافتن پاسخی برای این پرسش است که اتخاذ رویکرد تقلیل‌گرا به عکاسی از جانب مرلو-پونتی به واسطه نوع خوانشی از عکاسی شکل می‌گیرد که منحصر و محدود به قابلیت‌ها عکاسی در اوایل قرن بیستم و بالطبع آن نگاهی است که عکاسی را صرفاً بازنمایی عینی جهان پیرامون می‌داند. چنین موضوعی سبب گردیده است که سویه‌های پراهمیتی از رابطه میان عکاس، عکس و جهان در نوشته‌های او مغفول ماند در حالی که می‌توان با آشکار ساختن و تعمق در باب نقد‌های او امکانی را برای تسری ایده‌های مرلو-پونتی به جهان عکاسی فراهم آورد و از چنین رهگذری چهره متفاوتی از او به نمایش گذاشت. |
|
| واژه‌های کلیدی: مرلو-پوتنی، عکاسی، بدن، بدنمندی، قصدیت حرکتی، قصدیت بدنی، ادراک |
|
|
متن کامل [PDF 730 kb]
(809 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/1/16 | پذیرش: 1400/7/24
|
|
|
|
|
|
